In deze column sluit ik mijn drieluik over de Focus op werk! af. Eerder dit jaar heb ik het met u gehad over (het ontbreken van) de focus op werk in de Participatiewet. Na een tour d’horizon langs de diverse bijstandsregelingen die we sinds begin jaren negentig van de vorige eeuw hebben gehad – en hoe daarin met toeleiden naar werk werd omgegaan – moest ik tot mijn teleurstelling constateren dat de focus op werk volledig dreigt te verdwijnen in de Participatiewet.
In deze column sluit ik mijn drieluik over de Focus op werk! af. Eerder dit jaar heb ik het met u gehad over (het ontbreken van) de focus op werk in de Participatiewet. Na een tour d’horizon langs de diverse bijstandsregelingen die we sinds begin jaren negentig van de vorige eeuw hebben gehad – en hoe daarin met toeleiden naar werk werd omgegaan – moest ik tot mijn teleurstelling constateren dat de focus op werk volledig dreigt te verdwijnen in de Participatiewet. Ik weet dat aan de naam van de wet. Ik bepleitte dat de beste weg naar werk voor mensen weer de kortste zou worden, omdat het uit sociaal, financieel en economisch oogpunt onverantwoord is om mensen kansen te onthouden op de arbeidsmarkt. Aansluitend beschreef ik hoe meer mensen naar werk toe kunnen worden geleid, door ze vanaf dag één dat ze bij de gemeente komen, te confronteren met werk. Vooral zij die meteen naar de arbeidsmarkt kunnen en daarvoor enkel een duwtje in de rug nodig hebben: het ademt werk!
Verwonderlijk
Het ademt werk, zeker nu de zeven vette jaren van de varkenscyclus lijken aangebroken, met de aantrekkende economie en arbeidsmarkt. Naast de uitzendbureaus kunnen nu ook steeds meer reguliere werkgevers personeel gebruiken. Het blijkt echter moeilijk om die mensen te vinden, met name in het grote bestand werkloos werkzoekenden van gemeenten en UWV. En dat is verwonderlijk. We horen immers vaak dat een derde van het bestand meteen aan het werk kan, een derde daarvoor geschikt is te maken en met slechts een derde dat wellicht nooit zal lukken. Voldoende potentieel zou je denken.
