De Participatiewet en de Wet banenafspraak en quotum arbeidsbeperkten moeten ervoor zorgen dat veel meer mensen met een arbeidsbeperking duurzaam aan het werk komen. In de praktijk komt hier nog onvoldoende van terecht. In dit artikel komt het perspectief van de arbeidsbeperkten zelf aan bod. Waar lopen zij tegenaan en wat is hun behoefte?
Paul (36 jaar, Wajong) volgde verschillende opleidingen en had meerdere baantjes. Elke keer liep hij vast of werd zijn contract niet verlengd. Nu werkt hij als logistiek medewerker bij een publieke instelling. ‘Ik zit hier op mijn plek. Het is een sociale werkgever. Maar een vast contract zit er helaas niet in. Alles wat ik extra krijg, zoals de eindejaarsuitkering, moet ik inleveren. Ik probeer er maar niet teveel bij stil te staan.’
Paul is één van de vele mensen met een arbeidsbeperking op zoek naar (vast) werk. De Participatiewet en de banenafspraak moeten ervoor zorgen dat veel meer arbeidsbeperkten aan het werk komen. Een derde van de werkgevers voelt het als een verantwoordelijkheid om mensen met een beperking in dienst te nemen (1). Het blijkt echter dat dit niet vanzelf gaat.
