Piet Hein Donner zei het heel treffend op het Divosa voorjaarscongres 2016: ‘Van gelijke rechten voor iedereen zonder aanziens des persoons, is de wetgever overgegaan op voorzieningen die mét aanziens des persoons worden toegekend en kunnen verschillen naar omstandigheden.’ Hij geeft daarbij meteen aan dat het leveren van maatwerk complexer is dan het volgen van de regels.
Piet Hein Donner zei het heel treffend op het Divosa voorjaarscongres 2016: ‘Van gelijke rechten voor iedereen zonder aanziens des persoons, is de wetgever overgegaan op voorzieningen die mét aanziens des persoons worden toegekend en kunnen verschillen naar omstandigheden.’ Hij geeft daarbij meteen aan dat het leveren van maatwerk complexer is dan het volgen van de regels. ‘Bij gelijkheid kies je relevante overeenkomsten en het maken van onderscheid deed de wetgever. Nu geldt een heel nieuwe benadering: ‘ieder het zijne geven’.1 Volgens Donner zijn de professionals in het sociaal domein de pioniers van deze nieuwe benadering.
Beargumenteerd
In het innovatieprogramma Inclusieve Stad pleiten vijf steden langs dezelfde lijn om de leefwereld van burgers als bron van innovatie te zien. In de experimenten staan financiële ontkokering, handelingsruimte en competenties, schuldpreventie en leren van knelpunten en conflicten centraal.2 De vijf steden zien professionals op de werkvloer als belangrijkste partner in het realiseren van de doelstellingen van dit innovatieprogramma. Daarbij staat de lokale overheid voor de opgave het sociaal domein anders te organiseren en slimmer te laten werken, een betere ketensamenwerking te organiseren en co-creatie met burgers op te zetten. Dit type niet-technische innovatie wordt ook wel sociale innovatie genoemd.3
