De medewerkster van het crematorium kijkt mij van boven haar mondkapje vragend aan. We staan samen in de aula naast de kist van een overleden man die verbleef in de daklozenopvang. De kist is bezaaid met waxinelichtjes en allerlei persoonlijke spulletjes: een ingelijste foto, een trui, een pakje Gauloises, een blik bier, een crackpijp en een plastic tasje met onbekende inhoud. Het stilleven op de kist vormt een prachtig eerbetoon aan deze verslaafde man die zijn bijzondere en ruige leven te vroeg moest loslaten. Een man ook met het gevoel voor humor dat ik vaker aantref bij mensen die we 'dakloos' of 'thuisloos' noemen: een amalgaam van genadeloze zelfspot, ontroerende eerlijkheid en een hartverwarmende, meestal kortdurende en bemoeizuchtige solidariteit met de mensheid in het algemeen.
Luisteren, troosten, opbeuren, of soms juist alleen maar een begroeting en een grapje
Zielzorg
Als er in Haarlem iemand in de daklozenwereld overlijdt, gaat een verzoek om de uitvaart te verzorgen vaak naar Stem in de Stad waar ik als straatpastor werkzaam ben. Stem in de Stad is een modern-oecumenisch diaconaal centrum, gevestigd in het hart van de stad. Modern-oecumenisch, als in: open en inclusief naar alle religies en wereldbeschouwingen. Diaconaal, vanuit de geschiedenis en geloofsopdracht van de christelijke kerken. Diaconaat - het bieden van praktische hulp aan wie dat nodig heeft - wordt binnen de christelijke kerken beschouwd als een kerntaak, evenals pastoraat - de 'zielzorg' of geestelijke hulp. Op het snijvlak van diaconaat en pastoraat bevindt zich het straatpastoraat, als de plek waar materiële hulp en immateriële ondersteuning bij elkaar komen.
