In 1994 startte ik een bedrijf met de volgende missie: alle kleine ondernemers helpen bij het regelen van hun schulden en perspectief bieden. Inmiddels hebben we zo’n 36.000 ondernemers en ex-ondernemers bijgestaan bij het regelen van hun schulden. Wat zijn de ervaringen, lessons learned en wat zijn de ontwikkelingen en trends?
In 1994 waren het Spartaanse tijden voor de ondernemer met schulden, maar ook voor mij als schuldhulpverlener. Waar vond ik die ondernemer met schulden en hoe vond de ondernemer met problematische schulden mij? Met alleen een juridische achtergrond en weinig kennis van marketing, plaatste ik een advertentie in een landelijk dagblad: Ondernemer met schulden? Bel mr. J.J. Zuidweg. Zo bereikte ik het eerste jaar zo’n 35 ondernemers en het tweede jaar maar liefst 40. Veel zaken om in mijn eentje af te handelen, maar een prima start en voldoende om ook de lasten te betalen en te voorzien in mijn inkomen. De klanten uit die eerste twee jaren zijn mij goed bijgebleven. De man met de groentezaak die door een vechtscheiding in financiële problemen was gekomen en zijn kinderen niet meer mocht zien, de jongedame van 23 die in een franchiseformule was gestapt en binnen twee jaar met 300.000 gulden aan schulden zat, het familiebedrijf in keukens met meer dan een miljoen schuld. Allemaal persoonlijk aansprakelijk en niet in staat om de schuld terug te betalen. Allemaal met het gevoel van een uitzichtloze toekomst. Hoe mooi is het om mensen te kunnen helpen en weer perspectief te kunnen bieden. De man met de groentezaak belde mij vijftien jaar later op. Nog steeds ondernemer en zelfs met een bloeiend miljoenen bedrijf, maar het meest blij was hij dat hij zijn kinderen weer mocht zien en hij bedankte mij nogmaals voor mijn steun in zo’n moeilijke periode van zijn leven.
Faillissementen
Maar er was ook de uitdaging van de communicatie met schuldeisers, debiteurenafdelingen, incassobureaus, deurwaarders en advocaten. ‘Beste mevrouw Zuidweg, hoe haalt u het in uw hoofd om een kwijtscheldingsvoorstel van 25 procent te doen? Onze opdrachtgever heeft 100 procent geleverd en heeft dus ook recht op 100 procent betaling.’ Menig schuldhulpverlener zal dit nog steeds herkennen, maar in die tijd was er geen bekendheid met een minnelijke regeling en was er geen Wet schuldsanering natuurlijk personen (Wsnp) stok achter de deur. Dus het was dealen en wheelen of anders faillissement. Bepaalde schuldeisers en deurwaarders hadden lange tijd een ondergrens van 55 procent tegen finale kwijting of anders faillissement van de ondernemer. Niet uitvoerbaar als er een belastingschuld was, waarbij dan altijd 100 procent betaling nodig zou zijn, aangezien de belastingdienst toen ook al het dubbele percentage ten opzichte van het concurrente kwijtingsaanbod eiste. Vele onnodige faillissementen en zo’n tien jaar later, kwam er schoorvoetend vertrouwen in schuldhulpverlening en de communicatie, dus het luisteren en begrip hebben voor de problematische situatie, kwam op gang. Er werden meer akkoorden mogelijk, minder faillissementen en dus meer perspectief voor de ondernemer.
