Over sociaal wijkteams wordt veel gezegd en geschreven. Het Centraal Planbureau toonde onlangs aan dat het werken met wijkteams niet heeft geleid tot de beoogde afschaling van tweedelijnszorg. Professionals hebben te maken met grote caseloads en steeds zwaardere problematiek. Gemeenten kijken dan ook kritisch naar de eigen uitvoeringspraktijk. Vier lessen voor effectievere wijkteams.
Sinds de decentralisaties hebben gemeenten meer de regierol over het sociaal domein (Wmo, Jeugdzorg, Participatiewet en de Wet passend onderwijs). Een mooie kans voor het bieden van integrale hulpverlening, met de sociaal wijkteams. De wijkteams hebben als doel om dienstverlening eenvoudiger en goedkoper te maken, door hulp dichterbij de burger te organiseren. De wijkteamprofessional is geworteld in de wijk, kan snel verbindingen leggen met welzijns- en vrijwilligersorganisaties en voorliggende/algemene voorzieningen. Hierdoor kunnen signalen eerder opgepakt worden en kan er samenwerking met informele hulp ontstaan. Dat is althans het idee. De praktijk is weerbarstiger.
Hoe kunnen gemeenten zodanig sturen dat zij deze doelen wel bereiken?
