Langdurig bijstandsgerechtigden activeren en aan het werk helpen? Met een goed doordachte aanpak kán dat. Het vereist tijd, geld, aandacht en expertise, maar de resultaten wegen daar zeker tegenop. Significant Public selecteerde, onderzocht en beschreef zeven kansrijke voorbeelden. Uit verschillende regio's, van klein tot groot, voor specifieke klantgroepen of juist generiek.
Inspirerende voorbeelden vinden van kansrijke aanpakken gericht op langdurig (langer dan twee jaar) bijstandsgerechtigden. Dat was het doel van een onderzoek dat advies- en onderzoeksbureau Significant Public heeft uitgevoerd in opdracht van het ministerie van SZW. Ook voor klantengroepen met de volgens het CBS laagste uitstroomkansen moesten deze aanpakken soelaas bieden: ouderen, vrouwen en cliënten met een niet-westerse migratieachtergrond. Het onderzoek was deel van een drieluik: SZW liet ook uitzoeken wat de uitstroomkansen waren van verschillende groepen langdurig bijstandsgerechtigden, en hoe gemeenten goed zicht kunnen krijgen op deze klanten.1
Beoordelingskader
Het onderzoek van Significant Public richtte zich op minder bekende kansrijke aanpakken. Dit zorgde ervoor dat de selectie vooral recente initiatieven bevatte. Een internetsearch, navraag bij deskundigen en landelijke partijen en tijdens een Divosa bijeenkomst resulteerden in een groslijst van 138 initiatieven. Via een aantal stappen is deze teruggebracht tot de zeven meest kansrijke (zie kader). Daarbij is gebruik gemaakt van een wetenschappelijk beoordelingskader, opgesteld na consultatie van een aantal hoogleraren. Het ging namelijk om vaak nog niet uitgebreid op effectiviteit onderzochte initiatieven; het beoordelingskader hielp om vast te stellen of de aanpak qua opzet en organisatie kansrijk was. Bij de selectie werd ook rekening gehouden met soort gemeente (omvang, regio, demografie) en type aanpak (voor een brede of smallere klantgroep; moment van aangrijpen in het activerings- en re-integratieproces).
