Vorig jaar zond de staatssecretaris van SZW ons rapport 'Aansluiting gezocht' naar de Kamer. In dit kritische rapport beschrijven we de uitkomsten van onze analyse op het totale stelsel van schuldhulpverlening in Nederland.
Op nadrukkelijk verzoek van de Tweede Kamer heeft de staatssecretaris van SZW in haar Kamerbrief van 12 september 2019 per conclusie van het rapport apart gereageerd. In dit artikel herhalen we eerst in het kort onze onderzoeksbevindingen, om vervolgens aan te geven tot welke fundamentele beleidskeuzes en oplossingsrichtingen deze bevindingen aanleiding geven.
Beoogde werking
In het kader van ons onderzoek hebben we op basis van beleidsdocumenten en kamerstukken een beleidsreconstructie uitgevoerd naar wet- en regelgeving achter het huidige stelsel van schuldhulpverlening. Dit maakte duidelijk dat het doel dat de wetgever heeft bij schuldhulpverlening samen te vatten is als het voorkomen van problematische schulden, een uitweg bieden aan personen die toch in een problematische schuldensituatie1 terecht zijn gekomen of - als dat om allerlei redenen niet mogelijk is - verdere escalatie te voorkomen.
