Iedere dag gebruiken wij technologie om ons leven gemakkelijker te maken. Technologie verandert ook onze manier van werken. Voor mensen met een arbeidsbeperking biedt zij kansen op een betere inzetbaarheid en werkplezier. In de Kennisalliantie Inclusie en Technologie onderzoeken bedrijven die kansen in proeftuinen. De resultaten zijn veelbelovend.
Technologie gebruiken om beperkingen te compenseren bestaat al langer. Rond 1300 was er een simpele uitvinding die een enorme verbetering opleverde voor mensen met een visuele beperking: de bril. Sterker nog: dankzij de bril kunnen zij zelfs soms beter zien dan degenen zonder ‘visuele beperking’. Nog steeds zien we dat de combinatie van mens en technologie leidt tot betere prestaties. Denk bijvoorbeeld aan computer aided design en robotchirurgie. Opmerkelijk genoeg is er tot nu toe nog weinig aandacht voor de kansen die technologie biedt aan mensen met een arbeidsbeperking. Technologie kan hen beter laten participeren in werk, of arbeid voor hen geschikt maken.
Juiste moment
Het bevorderen van de arbeidsparticipatie van mensen met een beperking is al decennialang een onderwerp waar de overheid en sociale partners beweging in willen krijgen. Dat gebeurt met veranderende wetgeving, re-integratiebeleid en met de banenafspraak. Hoewel sinds 2015 meer mensen met een beperking bij reguliere werkgevers aan de slag gaan, neemt hun totale arbeidsparticipatie nauwelijks toe ten opzichte van de arbeidsparticipatie in het algemeen.1 Een vraagstuk dat telkens terugkomt bij de reguliere arbeidsinpassing is hoe je maatschappelijk en financieel tot een gezonde business case komt. Aanpassingen aan werk, extra begeleiding en verminderde productiviteit kosten een werkgever geld. Daarnaast zijn de middelen van de gemeenten voor loonkostensubsidie en jobcoaching beperkt. Wij zien op dit moment drie ontwikkelingen die een gunstig effect kunnen hebben op het oplossen van dit vraagstuk:
