Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen waren sociaal ondernemen, social return en inclusief werkgeverschap onderwerp van debat. Het thema leeft en is onderdeel van de meeste verkiezingsprogramma’s. De Prestatieladder Sociaal Ondernemen (PSO) stimuleert organisaties om steeds inclusiever te gaan ondernemen en zelf bewust sociaal in te kopen.
Tijdens de verkiezingsdebatten ging het over het bieden van kansen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Hoe kunnen mensen met een kwetsbare arbeidsmarktpositie of arbeidshandicap op een duurzame en kwalitatief goede manier aan het werk? Het woud van complexe wet- en regelgeving, vele afkortingen en een diversiteit aan definities werpt onbedoelde hindernissen op. Diepgaande kennis van de materie, publiek-private samenwerking en duidelijk beleid zijn nodig om er nog meer gevoel bij te krijgen en om sociaal en inclusief ondernemen nog beter te integreren in het gemeentebeleid.
Inclusief
Het landschap is zichtbaar veranderd. Zo werden in 2008 bijna alle activiteiten die ook maar een beetje een sociaal karakter hadden onder de noemer sociaal ondernemen geschaard. Tegenwoordig is het onderwerp onderverdeeld in sociaal ondernemen en inclusief werkgeverschap. Om het verschil goed te kunnen begrijpen, helpt de volgende vuistregel. Met sociaal ondernemen willen bedrijven een maatschappelijk vraagstuk op een ondernemende wijze aanpakken. Terwijl organisaties zich met inclusief werkgeverschap richten op het creëren van maatschappelijke meerwaarde. Beiden zijn aan elkaar verbonden door het bieden van werk en/of scholing voor mensen met een kwetsbare arbeidsmarktpositie en lopen vaak in elkaar over. Inclusieve werkgevers en sociale ondernemingen werken bovendien beide in veel gevallen voor publieke opdrachtgevers. Dat biedt kansen!
