Het bruto nationaal geluk en niet het bruto nationaal product. In Bhutan is dat het leidend principe. Na een bezoek aan dat land gooide Jeanine Schreurs het roer om: ze stopte met haar baan en ontwikkelde een programma voor de weg uit de armoede als veranderingsproces naar een duurzaam en beter leven.
'Bhutan was voor mij een keerpunt', vertelt Schreurs. 'Ik werkte voor een internationale organisatie aan een duurzaamheidsagenda. De bedoeling was om met andere landen daarop samen te werken. Maar je begrijpt: dat gaat niet makkelijk. Verschillende belangen en verschillende visies en prioriteiten staan in de weg. Voor een werkbezoek was ik in Bhutan, een van onze partners waarmee we zouden samenwerken. Daar werd ik geconfronteerd met een totaal andere zienswijze op leven, samenleven en wat belangrijk is. De leidraad voor het leven daar is het bruto nationaal geluk. Welvaart is daar niet alleen economische begrip, het is meer dan geld, productie, omzet, consumeren. Welvaart omvat ook geluk, sociale en geestelijke ontwikkeling. Ik begreep toen dat mijn werk, om verschillende instituties achter eenzelfde doel te krijgen, een mission impossible was. Dat het veel meer zoden aan de dijk zet om te werken aan gedragsveranderingen van mensen en hoe je met beperkte middelen een duurzaam en gelukkig leven kunt leiden.'
Immaterieel
Schreurs startte een promotieonderzoek naar living with less & sustainability. In het onderzoek verbond zij inzichten rond duurzaamheid en gedragsverandering met elkaar. 'Met de VN doelen voor duurzame ontwikkelingen als uitgangspunt ben ik gaan onderzoeken hoe leven met minder geld kan bijdragen aan meer duurzaamheid. En uiteindelijk hoe dat bijdraagt aan je gezondheid en welzijn.' Een onverwacht resultaat van het onderzoek was dat mensen die met minder geld gaan leven, zich bewust werden van de positieve effecten. Die waren met name ervaren in de immateriële sfeer. Relaties met familie en vrienden werden verstevigd, onder andere door onderlinge hulp. De terughoudendheid om hulp te vragen werd als het ware overruled doordat hulp spontaan werd aangeboden. Mensen gingen zich beter voelen, voelden zich gezien en gehoord, materiële zaken waren minder belangrijk geworden. Schreurs promoveerde in 2010 bij de Universiteit van Maastricht.
