De begeleiding van mensen met een (verstandelijke) beperking is volop in ontwikkeling. Nieuwe aanpakken proberen zoveel mogelijk de sociale netwerken rond cliënten te betrekken. In een ontwikkeltraject begeleidden Joost Hoekman en Harry Woldendorp een combinatie van een zorginstelling, een welzijnsinstelling en een vrijwilligersorganisatie. Twee modellen plus praktische aanbevelingen, in een tweeluik.
Deel 1: De mislukte realisatietrechter
Het zoeken naar nieuwe combinaties van begeleiding voor mensen met een (verstandelijke) beperking is gebaseerd op de gedachte van de participatiesamenleving, waardoor de sociale netwerken rond cliënten betrokken kunnen worden als extra middelen. Door de inzet van vrijwilligers en deelname aan welzijnsactiviteiten is het mogelijk professionele zorg te verminderen. Beide principes reduceren de kosten van zorgbegeleiding; daarbij is het vertrekpunt dat de cliënt dezelfde ondersteuning zou moeten ervaren.
