‘Experimenteel opgezet onderzoek, op het domein werk en inkomen.’ Stilte, ik hoor hersens kraken. Grote frons.
‘Experimenteel opgezet onderzoek, op het domein werk en inkomen.’ Stilte, ik hoor hersens kraken. Grote frons. ‘Waarom zou je dat willen?!’ Als ik vertel over het subsidieprogramma ‘vakkundig aan het werk’ of over onderzoek dat ik zelf vanuit de universiteit heb gedaan, is dit niet zelden de reactie. ‘Kun je niet gewoon mensen volgen en data verzamelen? Waarom is zo’n experiment nodig?’ Er wordt steeds meer belang gehecht aan experimenteel opgezet onderzoek. Waarom? Wat maakt experimenteel onderzoek nou zo waardevol en wat is de toegevoegde waarde boven het volgen van mensen in de bestaande praktijk? En is het niet onethisch om te experimenteren?
Systematisch
Een voorbeeld. Een casemanager bij de dienst werk en inkomen kan verschillende diensten/trajecten/cursussen aanbieden aan iemand met een bijstandsuitkering. Of en wat hij aanbiedt verschilt per bijstandsgerechtigde, afhankelijk van kenmerken zoals opleidingsniveau, leeftijd en werkloosheidsduur, maar ook van signalen die hij tussen de regels door oppikt, zoals motivatie, wijze van presenteren, werkhouding, et cetera. Logisch. Maar nu willen we graag weten wat de toegevoegde waarde is van die diensten/trajecten/cursussen.
