Het matchen van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt, het bevorderen van de arbeidsparticipatie van mensen met een arbeidsbeperking, het beperken van het beroep op de sociale zekerheid: het zijn taaie onderwerpen waarover Fred Paling zich de afgelopen tien jaar heeft gebogen. Hij signaleert de voornaamste knelpunten en doet aanbevelingen voor een efficiënte aanpak.
De afgelopen maanden zijn er diverse rapporten verschenen die een beeld geven van de huidige problemen in het functioneren van de arbeidsmarkt in relatie tot het sociale zekerheidsstelsel, zoals die van de commissie Borstlap en de WRR. Ze laten zien dat we in die tien jaar niet voldoende vooruitgang hebben geboekt in het vergroten van onze gezamenlijke effectiviteit. Daarbij komt als vanzelf de werking van de bestaande publieke en private instituties op de arbeidsmarkt aan de orde. De coronacrisis heeft de in de analyses beschreven kwetsbaarheden in het stelsel sterk uitvergroot. Wat is er nodig om nu snel tot een effectieve aanpak te komen? Kort gezegd zijn belangrijkste knelpunten:
- het ontbreken van een loket om mensen van werk naar werk te begeleiden,
- een onduidelijke taakverdeling tussen de verschillende organisaties in de begeleiding van mensen vanuit een uitkering naar werk,
- volatiele en soms conflicterende keuzes in de verdeling van capaciteit en geld over de verschillende doelgroepen.
