In de Nederlandse grensregio’s liggen zeven provincies en meer dan honderd gemeenten waar bijna zes miljoen Nederlanders wonen. Ook in de aangrenzende Belgische (Vlaanderen) en Duitse (Nedersaksen en Noordrijn-Westfalen) grensregio’s wonen meerdere miljoenen mensen. Ongeveer 45 duizend grensarbeiders pendelden in 2014 voor hun werk tussen Nederland en Duitsland en vice versa. De omvang van de grenspendel tussen Nederland en België is met in totaal 48 duizend pendelaars nog groter.
In verschillende studies wordt aangegeven dat de economie en arbeidsmarkt in Nederlandse grensregio’s minder goed functioneren door de aanwezigheid van de grens. Zonder grensbelemmeringen zouden woon-werkstromen in de regio’s groter zijn geweest en zouden economie en arbeidsmarkt beter presteren in de grensregio’s. Een van de belemmeringen voor groei van de grenspendel en grenseconomie is
- naast een verschil in taal en cultuur
- het verschil in arbeidsrecht, fiscale systemen, sociale zekerheid, zorgverzekeringen en onderwijs. Grensgangers en -werkers zijn dus gebaat bij een goed functionerende informatiestructuur. Die structuur moet hen inzicht bieden in de verschillen in wetgeving en administratieve praktijken tussen landen zodat ze weten wat de (specifieke) sociaaleconomische gevolgen voor hen zijn van werken en/of wonen in een buurland.
