De maatschappelijke opvang helpt mensen die dakloos zijn of dreigen te worden. Financiële problemen zijn de belangrijkste aanleiding voor mensen om bij de opvang aan te kloppen. Vervolgens blijken dezelfde problemen en het oerwoud van regelingen ook het grootste struikelblok om mensen weer uit de opvang te laten uitstromen.
Deze trieste conclusie vanuit de instellingen van de Federatie Opvang, onderschrijft de noodzaak voor veranderingen. Hoe voorkomen we dat mensen in de opvang terecht komen en hoe nemen we vervolgens drempels weg voor succesvolle uitstroom van cliënten. Er is een andere en creatieve aanpak nodig, gebaseerd op perspectief voor mensen, wat meer vertrouwen in het goede en vooral souplesse en maatwerk. Naast belemmeringen in het te ingewikkelde systeem, moet een ambtelijke houding wijken voor een menselijke benadering. Mensen verdienen een nieuw perspectief.
Schulden
Elk jaar doen circa zestigduizend mensen een beroep op de maatschappelijke opvang, zijn dakloos of dreigen dat te worden. Vrijwel alle mensen die aankloppen bij de opvang hebben schulden, variërend van gemiddeld bijna negenduizend euro bij jongeren en ruim twintigduizend euro bij volwassenen. De belangrijkste schulden zijn die voor achterstallige zorgpremie, huur en openstaande boetes. Uit onderzoek blijkt dat hulpverlening vanuit de maatschappelijke opvang leidt tot verbetering op veel levensgebieden, behalve op het gebied van financiën. Tweeënhalf jaar na opname in de opvang zijn de financiële problemen nog even groot, ondanks alle inspanningen.1 Blijkbaar is de ‘wereld van de schulden’ een jungle die lastig te doordringen is.
