Zeer tegen de algemene trend in besloot het gemeentebestuur van Oude IJsselstreek om niet te gaan bezuinigen toen de tekorten zich aandienden maar vol in te zetten op transformatie. Een dapper besluit, want de overtuiging dat het anders, beter én goedkoper kon was er maar het moest nog wel gerealiseerd worden.
DOOR Anita Nibbelink
Niet het wat, zelfs niet het hoe maar het waarom is richtinggevend. Veel van de dingen die we in Oude IJsselstreek doen in het kader van de transformatie wijken niet erg af van wat andere gemeenten ook doen. Als je de lijstjes met projecten en acties vergelijkt, zie je de nodige overeenkomsten, zoals bijvoorbeeld het inzetten op een vorm van samenwerking met huisartsen. Ook de manier waarop we werken in de transformatie kent overeenkomsten, zoals het gebruik van bestuursopdrachten. Waar we misschien wel wat in afwijken: we hebben gaandeweg ontdekt dat in Oude IJsselstreek niet het wat of het hoe in onze plannen centraal staat, maar het waarom.
Het kernidee waarin we geloven is dat er ruimte nodig is voor bezieling in de hulp, zorg en ondersteuning voor de inwoners die dat nodig hebben. Of het nu gaat om jeugdzorg, gehandicaptenzorg, ouderenzorg, onderwijs, ondersteuning voor mensen zonder werk en inkomen of andere taken in het sociaal domein, het gaat om mensen. Daarom moet het ook gáán over mensen en dus moet er volgens ons vanzelfsprekend ruimte zijn voor compassie, aandacht en betrokkenheid.
