Gezondheid kan een belemmering zijn voor statushouders om te participeren op de arbeidsmarkt, maar andersom kan werk of een andere vorm van participatie statushouders juist helpen om zich weer wat beter te voelen. Hoe schat je als klantmanager in wat er speelt en wat de invloed daarvan is op de mogelijkheden om te kunnen participeren en werken en hoe houd je hier in de begeleiding rekening mee? Het devies is: bespreekbaar maken, signaleren, doorverwijzen en volgen en opvolgen. Uit gesprekken met professionals in drie gemeenten blijkt dat klantmanagers zich bewust zijn van de rol van gezondheid maar dat het in de praktijk niet altijd makkelijk is om hier adequaat op in te spelen.
Voor veel statushouders geldt dat zij niet graag praten over psychische problemen. En signalen duiden is niet eenvoudig. Is gebrek aan motivatie de reden dat iemand moeilijk te activeren is of speelt er iets anders, ook al zegt de cliënt zelf van niet? Bespreekbaar maken van gezondheid is de eerste stap en vraagt de nodige kennis en vaardigheden van de klantmanager, zoals het opbouwen van een vertrouwensband met de statushouder en cultuursensitief communiceren. Vanaf het begin in gesprekken aandacht vragen voor gezondheid en met het taalgebruik aansluiten bij de beleving van de statushouder helpt om het gesprek hierover te normaliseren. Klantmanagers zijn geen hulpverleners maar enige achtergrondkennis over hoe de goede vragen rondom gezondheid te stellen en signalen op te pikken, is essentieel.
Ook het omgaan met acute, ernstige problemen kan lastig zijn. Regelmatig blijkt een doorverwijzing naar een passend zorgaanbod op korte termijn niet voor handen als gevolg van wachtlijsten. Als klantmanager kan je dan meestal niet veel meer doen dan periodiek de vinger aan de pols te houden zodat de statushouder in ieder geval niet uit beeld verdwijnt, of doorverwijzen naar bestaande instrumenten voor psycho-educatie, in afwachting van een adequaat zorgaanbod.
