Essaywedstrijd – 2e prijs
De overheid en (kwetsbare) burgers lijken tegenwoordig steeds meer op verschillende planeten te leven. Omdat de systeemwereld en de leefwereld elkaar niet meer begrijpen. Of, zoals men in de leefwereld zegt: ‘De hoge heren in Den Haag doen maar wat.’ Ernst Zegers betoogt dat deze werelden alleen naar elkaar toe kunnen groeien als de overheid snapt wat kwetsbare burgers beweegt.
DOOR Ernst Zegers
Van mensen wordt tegenwoordig verwacht dat ze op een zelfredzame manier kunnen meedoen aan de samenleving. Als dit niet lukt, dan verwacht de overheid dat burgers zelf de verantwoordelijkheid nemen om hun problemen op te lossen. Veel mensen die de steun van de overheid nodig hebben beschikken echter niet over de vaardigheden die hiervoor nodig zijn. Denk bijvoorbeeld aan een bezwaarschift met alleen de tekst ‘ik red het niet om mijn belastingschuld terug te betalen’. In de praktijk wordt een dergelijk bezwaar dan afgewezen omdat het niet voldoet aan de eisen die er voor een bezwaarschift zijn. Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen waarin burgers niet goed aan de overheid kunnen duidelijk maken wat zij nodig hebben. Dit komt omdat burgers overvraagd worden en de overheid daar geen rekening mee houdt. Dan zullen veel mensen in de problemen komen en zich niet gehoord voelen.
