Na vijfentwintig jaar werken in de incasso- en schuldhulpverleningswereld, groeit mijn passie voor schuldhulpverlening nog altijd. Behalve mijn fascinatie voor het systeem, is het vooral het beroep op mijn menszijn, dat me drijft en inspireert. De vraag naar eenvoudige hulp is groot. Mijn Wet integrale schuldsanering (WIS) is daarop een antwoord. Vanuit mijn hart en de praktijk.
DOOR Maarten Bergman
Foto: iStock.com/jackaldu
Mensen met schulden zoeken gemiddeld pas na vijf jaar hulp. Dan is hen het water al ver boven de lippen gestegen. Hun noodkreet wordt momenteel beantwoord met een lappendeken van wetgeving, protocollen, maatregelen, gedragscodes, convenanten en beleidsregels. Dat proces was pakweg dertig jaar geleden nog relatief overzichtelijk, maar daar is nu geen sprake meer van. De logica van het systeem dicteert en is niet meer afgestemd op het perspectief en de vraag van de schuldenaar. Het is tijd om de bureaucratie te minimaliseren, in plaats van de hulpvrager eronder te bedelven. Rechtsgelijkheid, behoorlijk bestuur, maatwerk en menselijkheid moeten weer samenvallen tot begrijpelijke dienstbaarheid.
