Het is Finland gelukt om binnen tien jaar langdurige dakloosheid bijna te halveren. Daarmee
zijn zij veruit het beste jongetje van de klas. Het leidende principe in de Finse aanpak heet
Housing First. Ook in Nederland wordt Housing First gezien als wondermiddel tegen dakloosheid.
Is dat terecht?
Om te beginnen, wat is Housing First eigenlijk? Bij Housing First komen dakloze personen direct in
aanmerking voor zelfstandige permanente huisvesting. Dat is anders dan bij de traditionele
daklozenprogramma’s, waarbij betrokkenen eerst hun problemen dienen op te lossen in tijdelijke
woonvoorzieningen. Het uitgangspunt bij Housing First is dat als een dakloze een huis krijgt, het regelen
van de financiën eenvoudiger wordt: bijvoorbeeld een bijstandsuitkering, al dan niet in combinatie met
budgetbeheer. Een ander belangrijk uitgangspunt is dat er voldoende begeleiding beschikbaar is om het wonen
tot een succes te maken.
Omdat het ondergaan van een psychiatrische behandeling of nuchter zijn geen voorwaarde is om
huisvesting aangeboden te krijgen, maakt Harm Reduction een belangrijk onderdeel uit van de
Housing First aanpak. Intensieve begeleiding en ondersteuning moeten de risico’s verkleinen die verbonden
kunnen zijn aan psychiatrisch- of verslavings gerelateerd gedrag.