Uit onderzoek van de Hanzehogeschool Groningen blijkt dat ondernemers bij de uitvoering van de Wet Banenafspraak en quotum arbeidsbeperkten vragen om betrouwbaar partnerschap en het voor ogen houden van het gemeenschappelijke doel: werkplekken bieden.
Toen de eigenaar van een Drents vloerenlegbedrijf via de gemeente Hans leerde kennen ‘was hij broodmager en durfde hij me niet aan te kijken. Hij had een berg schulden en stonk.’ Omdat Hans heel graag aan het werk wilde, kreeg hij een kans. Hij werd één-op-één naast een andere jongen geplaatst, hij kreeg schone kleren en hulp bij zijn schulden.
De ondernemers die wij spraken in het project MKB@Work (zie kader) hebben verschillende redenen om mensen met een arbeidsbeperking een werkplek te bieden. Ze noemen allereerst sociale motieven: ‘Het zal je kind maar wezen’. Zij kennen bijvoorbeeld in hun naaste omgeving mensen die graag willen werken, kwaliteiten bezitten, maar voor wie het om de een of andere reden lastig is om een baan te vinden. Het geeft ze voldoening als ze zien dat een kandidaat1 zich ontwikkelt. Daarbij geeft het werken met kandidaten ‘kleur aan het bedrijf’.